من: می‌خوام یک نصیحتی بهت بکنم.
او: چی؟
من: خودت را بشناس!
او: یعنی چی؟
من: یعنی بدان که چی میدانی و چه نمیدانی!
او: یعنی چی که چه میدانی و چه نمیدانی؟
من: یعنی اینکه به دانسته‌ها و ندانسته‌های خود وقوف داشته باش!
او: خوب این یعنی چی ؟ وقوف داشته باش.
من: یعنی به جهل و علم خودت آگاه باش!
پستها
۵ نظر:
خوب این یعنی چی؟ آگاه باش!
آقا زالی!
خیلی با حالی!
اما بعد... خود شناسی همان خداشناسی است.
سلام به همکلاسی و دوست عزیز، من همان تفسیر سنتی خودمان از خودشناسی را بیشتر میپسندم، این «خود» سقراطی خیلی مفهومی و حصولیست، منظور «من عرف نفسه...» اصلا یک خود دیگریست، حصولی نیست؛ ببین تفاوت ره از کجاست تا به کجا...
حالا گرفتم که خودتم شناختی بعدش چی!؟لابد اخرشمی گن شمادر مقابل دوربین مخفی قرار داشتید!
ارسال یک نظر