پدیدار و ذات

وَ بَعضُهُم و مِنهُمُ الغَزّالی یَزعمونَ أنَّهُ قَد یُعرَفُ مِن غَیرِ النَظَرِ إلی العالَم، فَهُو غَلَط. (فصوص‌الحکم، فص شیثی)

اللّهُمَّ إنّى اَسئَلُكَ مِن كَلِماتِكَ بِأَتَمِّها وَ كُلُّ كَلِماتِكَ تآمّه. اللّهُمَّ إنّى اَسئَلُكَ بِكَلِماتِكَ كُلُّها. (دعای سحر)

اگر اسمای الهی نباشد آیا راهی به سوی ذات خواهد بود؟

اگر پدیداری نباشد کجا می‌توان راهی به ذات یافت.

و چنین است داستان پدیدارشناسی: سفری از پدیدار به سوی ذات.