اندیشه امام‌خميني و آسیب‌های پیش رو

عظمت شخصيت امام خميني به حدي است که تمامي جريان‌هاي سياسي پس از انقلاب اسلامي به نوعي وانمود مي‌کنند که در خط و راه او گام برمي‌دارند. علت اين مساله در تمامي موارد آن، نه پايبندي و ايمان اين جريانات به انديشه امام که شناخت آنها از نوع نگاه مردم ايران به ايشان است. هر کس که به قدر ناچيزي با فضاي جامعه ما آشنا باشد، مي‌داند که هر جريان و تفکري که به ستيز آشکار با تفکر امام برخيزد مورد طرد و نفي مردم واقع مي‌شود.

اين مساله گرچه باعث شده که تفکر و شخصيت بي‌نظير حضرت امام مورد احترام همگان باشد، ولي از سويي ديگر منجر به آن شده است که جريان‌ها و افراد، در مواردي که با انديشه امام اختلاف نظر دارند دست به تاويل و چه بسا تفسير به راي سخنان ايشان بزنند.

با ذکر مقدمه فوق و با مروري بر وضعيت فعلي جريان‌هاي فکري و سياسي، به نظر نگارنده در حال حاضر تفکر امام از سوي سه جريان به شدت تهديد شده و در معرض تفسيرهای نادرست است:

1-کساني که وصيت صريح امام مبني بر عدم دخالت نظاميان در سياست را ناديده گرفته و با بهانه مقابله با تهديدات نرم، خود را به ميدان مجادلات سياسي با جريان‌های ديگر کشانده‌اند.

2-کساني که مي‌کوشند وجه اسلامي و نوع نگاه امام به مساله مشروعيت حکومت را انکار کرده و تفسيری منطبق با آموزه‌های ليبرال‌دموکراسي از تفکر ايشان ارائه دهند.

3-کساني که نقش مردم در تفکر امام را ناديده گرفته و مردم را تنها علت قابلي تحقق حکومت اسلامي و توده منتشر مي‌دانند. اين گروه به تفسيري اقتدارگرا از انديشه امام مي‌پردازند.

اميدوارم در آينده بتوانم با شرح و بسط بيشتری نسبت به اين مساله سخن بگويم.