آرمان عدالتخواهی مدتی است که در ميان همفکران من مغفول واقع شده است. همرهان ما بيش از آنکه به پافشاری بر اصول بينديشند ناخواسته تن به بازيهاي روزمره سياسی داده، از وظيفه اصلی خويش غافل شدهاند. و پيام زير را که در بحبوحه پايان جنگ و عواقب پذيرش قطعنامه از سوی امام به رشته تحرير درآمده به منظور گوشزد نمودن وظيفه تاريخی خود و همفکرانم ميآورم. و همان گونه که خمينی کبير در انتهای پيام به صراحت گفته است : ما تنها زمانی ميتوانيم بي‌دغدغه كوله بار مسووليت و امانتمان را زمين بگذاريم كه مطمئن باشيم مردممان بدون اتكا به غير، تنها و تنها در چهارچوب مكتب، به حيات جاويدان رسيده‌اند.
خون پاك صدها هنرمند فرزانه در جبهه‌هاي عشق و شهادت و شرف و عزت سرمايه زوال‌ناپذير آن گونه هنري است كه بايد، به تناسب عظمت و زيبايي انقلاب اسلامي، هميشه مشام جان زيبا پسند طالبان جمال حق را معطر كند. تنها هنري مورد قبول قرآن است كه صيقل دهنده اسلام ناب محمدي - صلي الله عليه و آله و سلم - اسلام ائمه هدي - عليهم السلام - اسلام فقراي دردمند، اسلام پابرهنگان، اسلام تازيانه خوردگان تاريخ تلخ و شرم آور محروميت‌ها باشد. هنري زيبا و پاك است كه كوبنده سرمايه‌داري مدرن و كمونيسم خون‌آشام و نابود كننده اسلام رفاه و تجمل، اسلام التقاط، اسلام سازش و فرومايگي، اسلام مرفهين بي‌درد، و در يك كلمه " اسلام آمريكايي " باشد.
هنر در مدرسه عشق نشان دهنده نقاط كور و مبهم معضلات اجتماعي، اقتصادي، سياسي، نظامي است. هنر در عرفان اسلامي ترسيم روشن عدالت و شرافت و انصاف، و تجسيم تلخكامي گرسنگان مغضوب قدرت و پول است. هنر در جايگاه واقعي خود تصوير زالوصفتاني است كه از مكيدن خون فرهنگ اصيل اسلامي، فرهنگ عدالت و صفا، لذت مي‌برند. تنها به هنري بايد پرداخت كه راه ستيز با جهان‌خواران شرق و غرب، و در راس آنان آمريكا و شوروي، را بياموزد. هنرمندان ما تنها زماني مي‌توانند بي‌دغدغه كوله بار مسووليت و امانتشان را زمين بگذارند كه مطمئن باشند مردمشان بدون اتكا به غير، تنها و تنها در چهارچوب مكتبشان، به حيات جاويدان رسيده‌اند. و هنرمندان ما در جبهه‌هاي دفاع مقدسمان اين گونه بودند، تا به ملا اعلا شتافتند. و براي خدا و عزت و سعادت مردمشان جنگيدند؛ و در راه پيروزي اسلام عزيز تمام مدعيان هنر بي‌درد را رسوا نمودند. خدايشان در جوار رحمت خويش محشورشان گرداند.
30/6/67
روح الله الموسوي الخميني
جلد 21، صص 145 - 146
پستها
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر