امام خمینی در اواخر عمر گرانبار خویش در نامه‌ای خطاب به آیت‌الله منتظری ایشان را به دلیل ساده لوحی از دخالت در سیاست بازداشتند: از آنجا كه ساده لوح هستيد و سريعاً تحريك مىشويد در هيچ كار سياسى دخالت نكنيد، شايد خدا از سر تقصيرات شما بگذرد.
همچنین در وصیت‌نامه سیاسی الهی خود نظامیان را نیز از دخالت در سیاست بازداشتند: قواى مسلح مطلقاً، چه نظامى و انتظامى و پاسدار و بسيج و غير اينها، در هيچ حزب و گروهى وارد نشده و خود را از بازيهاى سياسى دور نگه دارند.
مساله قابل تامل آن است که هم آقای منتظری و هم گروهی از نظامیان آشکارا این وصیت امام را زیر پا نهادند. آقای منتظری اما امام را فردی بزرگ خواند که اشتباهاتی نیز مرتکب شده است و بدین وجه انحراف خود را از توصیه امام و انتقادهای تند خود علیه مقامات جمهوری اسلامی و عملکرد آن را بدین نحو توجیه نمود. اما نظامیان دخالت خود را در سیاست به بهانه حفظ اندیشه امام عنوان می‌کنند.
راستی کدامیک بدتر است؟ کسانی که به صراحت مخالفت و عدم پایبندی خود را به یک امر اعلام می‌کنند و کسانی که به ظاهر به تمامی التزامات آن امر پایبند هستند و در عمل کار دیگر می‌کنند.
پستها
۱۱ نظر:
ای کاش فقط در سیاست دخالت میکردند در فرهنگ اقتصاد مذهب و ... هم دخالت که چه یک قطب شده اند و در آخر باید گفت نفاق شاخ ودم که ندارد.
این چند پست آخر دیگه واقعا معرکست!
فونتتون خیلی بده . چرا اینجوری پست میذارید.
عین وصیت امام را بیارید.
دخالت رسمی یک نهاد نظامی در سیاست فرق است با دخالت افراد در سیاست که حق هر شخص است.
سیاسی بازی هم چیز دیگریست، دخالت برخی نظامیان در آنها جدا برای کشور هزینه داشته. حفظ مملکت در مقابل دخالت بیگانگان هم چیز دیگریست.
قضاوت درباره همه نکنید.وقتی شما می گوئید منتظری خوب فقط منتظری در مقابل شماست و باید پاسخگو باشید و وقتی کل نیروی نظامی را زیر سوال می برید کسانی مثل شهید صیاد، شهید شوشتری و ... جلویتان می آیند.
سلام
متنی که گذاشتم عین وصیت امام است
همین توجیه و تفسیرهاست که باعث انحراف از اندیشه امام میشود
بنده عرض کردم گروهی از نظامیان، و نگفتم تمامی نظامیان
بهتر است جرائم هر دو را هم کامل ببینی.
مرجع تقلیدی که برای ضد نظام و ضد دینها و منافقین و لیبرالها مشروعیت می آورد بدتر است یا دخالتهای سیاسی در سیاسی بازیهای داخلی .
هر دو بدترند!
سلام
اولا بنده فقط از یک جنبه خاص مساله را مطرح کردم.
قضاوت پیرامون عملکرد آقای منتظری ابعاد بسیار زیادی دارد
ثانیا یک پرسش هم در انتها مطرح کردم که جواب صریحی هم بدان ندادم
به نظر شما منظور امام از وارد نشدن به حزب و گروه، همچنین دور بودن از بازی های سیاسی ماجراهی بعد از انخابات است؟ کجا نظامیان به بهانه ی حفظ اندیشه ی امام وارد عمل شدند؟ اگر منظورتان بعد از انتخابات است که حوادث بعد انتخابات فرا جناحی بود وعلت دخالت آنها حفظ امنیت بود. فکر نمی کنم برخورد نظام بامعترضین واغتشاش گران مصداق وارد شدن در بازی های سیاسی باشد.
سلام!
قطعا منظور امام ماجراهای بعد از انتخابات نبوده است. چرا که امام به یک مساله خاص نظر نداشتند، بعد هم به حسب ظاهر علم غیب نداشتند که بخواهند نسبت به ماجراهای بعد از انتخابات نظر داشته باشند.
فک کنم منظورم و تو پست قبلی درست نرسوندم
منظورم این بود که دخالت گروهی از نظامیان در حوادث پس از انتخابات مصداق درگیر شدن در بازی های سیاسی نمی شود.
منظور امام حوادث پس از انتخابات نیست. اما ظاهرا ایراد شما به برخی از نظامیان به این ماجراهای بعد از انتخابات مربوط می شود:"اما نظامیان دخالت خود را در سیاست به بهانه حفظ اندیشه امام عنوان می‌کنند. "
من هم ثواب عزاداری برای اباعبدالله را انکار نکردم، فقط عرض کردم اینکه گفته شود هرکس برای اباعبدالله گریه کند آتش دوزخ بر او حرام میشود، مستند به چیست؟
حتی در پست قبلی اصل حدیث رو زیر سوال نبردم، فقط نحوه بیانش رو نقد کردم.
ولی یک نکته در این میان برایم قابل فهم نیست و آن هم اینکه صرف گریه بر حضرت امام حسین باعث شود انسان از آتش دوزخ در امام بماند، یعنی به نظرم با سایر تعالیم سازگار نیست
در هر حال از تذکرتان متشکرم
اگر امام در اواخر عمر شریف به آقای منتظری فرمودند در سیاست دخالت نکن. و تازه کسی که رد پای خدمات سیاسیش از روز قدس و هفته ی وحدت و ... هنوز هم پیداست. (و البته نا گفته نماند که پس از رحلت امام یعنی چند ماه بعد تا پایان عمر آقای منتظری یعنی 20 سال بعد ما همه سر حرف امام ایستادیم و چنان بایکوتش کردیم که عبرتی باشد برای دیگران) اما در مورد پیام همای صریح امام در مورد نیروهای نظامی که خیلی جالب است امام چندین بار تاکید می کنند حتی یک نفر هم نباید در گروه سیاسی باشد حتی بهترین جناح ها!دیگر عمل به تکلیف نیست تازه در قبلی کوچکترین حکمی برای مقلدین صادر نشده بود به شخص ایشان حکم داده شده بود اما همه احساس تکلیف کردند .اما جایی که حکم به خودمان داده می شود چه جای عمل؟؟؟
"برای سپاهیها جایز نیست که وارد بشوند به دسته بندی، و آن طرفدار آن یکی، آن یکی طرفدار آن یکی. به شما چه ربط دارد که در مجلس چه می گذرد؟ در امر انتخابات باز هم به من اطلاع دادند که بین سپاهیها باز هم صحبت هست. خوب! انتخابات در محل خودش دارد می شود، جریانی دارد، به سپاه چکار داردکه آنها هم اختلاف پیدا کنند؟ برای سپاه جایز نیست این. سپاهی را از آن تعهدی که دارد، از آن مطلبی که به عهده ی اوست باز می دارد و همینطور ارتش را. و ما در گفتارمان، در کردارمان که در محضر خدای تبارک و تعالی واقع است، باید فکر بکنیم..."صحیفه امام ج19 ص12
جایز نیست یعنی شرعا حرام است. که در سال 60 علنا هم فرموده اند!
همچنین پیشنهاد میکنم سخنان24 اسفند60 ج16،ج19،ج18،ج12و ج21 را مطالعه نمایند. برای آنانکه دم از ولایت مداری می زنند قبیح است که خلاف ولایت عمل کنند!
ارسال یک نظر