عزاداری‌های نامشروع

1-سماوری که به بزم حسین می‌جوشد

غبار رحمت آن عیب خلق می‌پوشد

داشتم به خانه می‌رفتم که دیدم بساط چای برپاست و بالای ایستگاه صلواتی هم شعر فوق را نوشته‌اند؛ از خود می‌پرسم چرا باید چنین باورهایی که هیچ‌گونه توجیه عقلی و نقلی محکمی ندارد در جامعه آن هم به گونه‌ای مقدس رایج باشد؟

2- در ضبط تاکسی، نوار مداحی گذاشته است و به زعم خود حرمت ماه محرم را حفظ کرده است. کمی حواسم را معطوف به عبارات و طنین مداح می‌کنم. به سبک یکی از ترانه‌های سخیف معروف می‌خواند.

3- واعظ گفت هرکه بر حسین گریه کند آتش جهنم بر او حرام می‌شود. گفتم آقا سند این سخنتان چیست. گفت کار اباعبدالله کار دل است و سخن شما ناشی از اسارت در دام عقل. بشوی اوراق گر هم بحث مایی. سرم را پایین انداختم و از مسجد بیرون آمدم.

4- شاید یکی از مهم‌ترین مشکلات و آسیب‌های عزاداری‌های ماه محرم آن است که چندان نقش معرفت‌زا نسبت به امام حسین علیه‌السلام و قیام او ایفا نمی‌کند و از همین روست که با پایان ایام عزاداری همان آش و همان کاسه در جامعه پابرجاست. آنچه در این میان به عنوان یک وظیفه از ما برمی‌آید آن است که تا حد توان از جنبه‌های خرافی و انحرافی عزاداری‌ها بکاهیم و اطرافیان را به شنیدن و خواندن آثار علمای اصیل در این زمینه دعوت کنیم. کتاب "شکوفایی عقل در پرتو نهضت حسینی" اثر استاد جوادی آملی و "حسین (ع) شهید پیشرو فرهنگ انسانیت" اثر علامه جعفری دو پیشنهاد مناسب برای این ایام است.