چندی است که وزارت علوم تحقیقات و فنآوری و البته رؤسای محترم دانشگاهها از ضرورت بازنشستگی اساتید به منظور جذب اساتید جدید و تقویت فضای علمی دانشگاهها سخن میگویند. در این زمینه تمام تأکید مسئولین آن است که بازنشستگی اساتید فارغ از دیدگاههای سیاسی ایشان و تنها بر حسب معیارهای آکادمیک است.
در سیر جدید بازنشتگی اساتید دانشگاه تهران اتفاقی رخ داد که میتواند نمایانگر صحت و سقم ادعای مسئولان محترم وزارت علوم باشد. به این منظور ابتدا ماده 36 قوانین و مقررات استخدام کشوری را مرور کرده و سپس به طور مصداقی یکی از بازنشستگیهای صورت گرفته در گروه فلسفهی دانشکدهی ادبیات دانشگاه تهران را بررسی میکنیم.
در ماده 36 قوانین و مقررات استخدام کشوری آمده است: « دانشگاه مكلف است كه اعضاي هيات علمي را كه به سن 65 سال تمام رسيدهاند بازنشسته كند».
همچنین ایرانمنش رئيس مركز هيئتهاي امناي و مميزه مركزي وزارت علوم به عنوان متولي اصلي اين بخش، با بيان اينكه قانون بازنشستگي اساتيد تغييري نكرده، در اين خصوص گفت: «بر اساس آن چيزي كه از حدود 20 سال پيش حاكم بوده اعضاي هيئت علمي ميتوانند بر اساس قانون استخدام كشوري تا سن 65 سالگي فعاليت داشته باشند». او در ادامه گفت : «دانشياران ميتوانند حتي در صورت رسيدن سابقه كاري به بيش از 30 سال نيز تا سن 65 سالگي به فعاليت خود ادامه دهند».
در اواخر تیر ماه خبر بازنشستگی یکی از اعضای هیئت علمی گروه فلسفه دانشکدهی ادبیات و علوم انسانی دانشگاه تهران منتشر شد. این عضو هیئت علمی متولد سال 1334 و دانشیار دانشکدهی ادبیات است. او در سال 1370 به استخدام دانشگاه تهران درآمده و البته پیش از آن نیز دوران خدمت خود را در وزارت آموزش و پرورش سپری کرده است. او در دانشگاه تهران به تدریس دروس فلسفهی اسلامی (کارشناسی)، منطق جدید و قدیم (کارشناسی) و فلسفهی دکارت (کارشناسی ارشد) اشتغال دارد. نکتهی جالب توجه آن است که دانشگاه تهران به محض پر شدن سابقه سنوات خدمت سی سالهی او (با احتساب دوران خدمت در وزارت آموزش و پرورش) اقدام به بازنشتگی او نموده است. در حالیکه وی دانشیار دانشگاه تهران و 55 ساله است.
اما از سوی دیگر فرد دیگری متولد سال 1324 و دانشیار دیگر گروه فلسفهی دانشگاه تهران همچنان عضو هیئت علمی این دانشگاه است. وی تنها یک درس کانت را در مقطع تحصیلات تکمیلی تدریس میکند. وی 65 ساله بوده و از ابتدای انقلاب در وزارت آموزش و پرورش به خدمت مشغول بوده و از سال 1364 در دانشگاه تهران به تدریس می پردازد.
به نظر میآید مروری بر آنچه گذشت میتواند صحت ادعای مسئولان محترم وزارت علوم ، تحقیقات و فنآوری را آشکار نماید.
به نظر میآید مروری بر آنچه گذشت میتواند صحت ادعای مسئولان محترم وزارت علوم ، تحقیقات و فنآوری را آشکار نماید.
۷ نظر:
کاش اشاره ای هم به گرایشهای سیاسی هر یک از این اساتید میکردی تا روال کاملاً اداری و غیر سیاسی مسئولین دانشگاه روشنتر شود
سلام.فکر میکنم سو تفاهم شده دکتر عالمی خودشون خواستند که باز نشسته بشوند
سلام علیکم
مصاحبه ایشان با خبرگزاری مهر دال بر نقض این مدعای شماست. ایشان در این مصاحبه گفته اند رئیس دانشگاه با استفاده از اختیارات خود ایشان را بازنشسته کرده اند
سلام
قطعا بر فرض صحت این اولین بار نیست و آخرین بار هم نخواهد بود که اتفاقاتی از این دست میفته،مهم نتیجه ای شما درنظر داشتید بگیرید...
مطالب اخیرتون یه کم بوی ناامیدی میده،البته امیدوارم اشکال از شامه من باشه،اما به نظرم هرچند وقت یکبار باید به افق نگاه کرد
فردایی دیگر در راه است...
مروری بر غالب اتفاقات ریز و درشت اطراف می تواند صحت و سقم ادعای مسئولان محترم را آشکار نماید...
قوانینی که به آن اشاره کردید همه آن نیست.دانشگاه تهران جدا از وزارت علوم هم قوانین خاص خود را دارد.ازجمله این قوانین سهمیه فرزند هیات علمی-قوانین بازنشستگی و ... است.البته که زیر نظر وزارت علوم است ولی قوانین به گونه ای نیت که برای سایر دانشگاه ها هم همانطور انجام شود.
سلام
در مورد قوانین باید عرض کنم که اتفاقا قوانین نقل و انتقال فرزندان اعضای هیئت علمی و بازنشستگی از قوانین مصوب وزارت علوم است و در این زمینه دانشگاه تهران حق قانونگذاری ندارد.
در زمینه درخواست بازنشستگی از سوی دکتر عالمی باید عرض کنم اگر چنین درخواستی وجود داشت قطعا مسئولین دانشگاه تهران به آن استناد میکردند
ارسال یک نظر